Cmentarz rzymskokatolicki w Strzegocinie koło Kutna
Leżący kilka kilometrów na południe od Kutna Strzegocin, wymieniany jest już w średniowiecznych źródłach, jako wieś należąca do książąt łęczyckich, którzy ufundowali tutaj być może drewniany kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja istniejący do XVII wieku. Kolejną świątynię ufundowała szlachecka rodzina Grabskich, która w XVII wieku była właścicielami Strzegocina. Po Grabskich wieś posiadali Górscy, a później Wodzińscy.
Cmentarz parafialny znajduje się 500 metrów od kościoła i ma około dwóch hektarów powierzchni. Od bramy biegnie aleja główna, krzyżująca się z aleją poprzeczną kilkadziesiąt metrów dalej. W tej porzecznej alei, po lewej stronie znajduje się kaplica. Niemal na wprost bezstylowej budowli umiejscowiono grobowiec z dwiema marmurowymi płytami ułożonymi płasko nad wejściem do krypt. W rogach płyt znajdują się uchwyty z brązu. Na płytach umieszczono epitafia z nabijanych, metalowych liter. Na płycie z lewej strony podano dane Ludwika Orsettiego, właściciela dóbr Gledzianów (ur. w Oporowie 6 VIII 1879, zasnął w Bogu w Gledzianowie 7 VI 1914). Na płycie z prawej strony umieszczono napis:
Zabłocka
urodzona w Lesznie 30 października 1831 roku
zgasła w Gledzianowie 6 września 1905 roku
Kochająca córka prosi o Zdrowaś Marya dla najlepszej Matki
Z tyłu grobowca ustawiono, na wielostopniowej podstawie ponad trzymetrowej wysokości, krzyż z marmuru, na którego podstawie znalazły się dwa ryte konturowo herby. Nad kartuszami umieszczone są korony i klejnoty. Nad tarczą z lewej (Ludwika Orsettiego) niedźwiedź, a nad tarczą z prawej (Karoliny z Orsettich Zabłockiej) lew. Lewy herb to Złotokłos w uszczerbionej odmianie. Prawy zaś to Łada Zabłockich.
Przy ogrodzeniu od strony kościoła znajduje się piaskowcowy pomnik na schodkowej podstawie. U jego szczytu umieszczono przepiękną, wypukłorzeźbioną we wklęsłym medalionie, rozetę kwiatową. Spoczął tutaj Apolinary Pomian - Grabski, właściciel dóbr Kuchary, były sędzia pokoju (l. 73, † 19 IV 1879).
Kilka metrów na lewo od powyższego pomnika, znajduje się zbliżony w stylistyce monument z piaskowca z nieczytelnym, marmurowym epitafium, z nazwiskiem Ignacego Pomian - Grabskiego.
Kierując się od pomników Grabskich ponownie w stronę alei głównej, napotykamy potężnych rozmiarów grobowiec, którego krypta zamieniła się w pokaźny pagórek porośnięty drzewami i okolony starymi akacjami. Szczyt owego wzgórka wieńczy wspaniale zachowany pomnik z piaskowca z wypukłorzeźbionym wieńcem laurowym. Jak głosi napis na pomniku, wewnątrz pochowano Macieja Malewskiego, obywatela ziemskiego
(† 21 XI 1883).
Na skrzyżowaniu alei głównej z poprzeczną, niedaleko kaplicy znajduje się grobowiec wykonany z piaskowca okolonego cementowymi słupkami połączonymi metalowymi sztabami. Krypta przykryta jest płaską płytą z uchwytami w rogach. Całość wieńczy potężny krzyż z piaskowca na wielostopniowej podstawie. Na podstawie krzyża odkuto epitafium dla Jana Góreckiego herbu Szeliga, właściciela dóbr Strzegocin (l. 76, † 7 VI 1899). Do podstawy u samego dołu przymocowano marmurową tablicę poświęconą Tadeuszowi Około - Kułakowi, kawalerowi krzyża Virtuti Militari, właścicielowi dóbr Strzegocin (l. 29, † 5 VIII 1933). Natomiast na wejściu do krypty umieszczono współczesną tablicę z granitu z następującym napisem:
Jan Górecki (1823 - 7 VI 1899)
Adela Górecka z d. Suchocka (13 XII 1862 - 7 II 1918)
Witold Górecki (25 I 1885 - 29 IV 1940)
Tadeusz Około - Kułak (15 V 1904 - 5 VIII 1933)
Jadwiga Około - Kułak z d. Nowakowska (17 VIII 1904 - 30 I 1995)
Stanisław Około - Kułak (27 IV 1911 - 27 V 1997)
W artykule opisany został grób rodziny Góreckich i Około-Kułaków – właścicieli Strzegocina. Na tablicy nagrobnej niestety jest błąd i myślę, że warto to odnotować by go nie powielać w przyszłości. Błąd znajduje się w panieńskim nazwisku Adeli Góreckiej z domu Sucheckiej – na tablicy widnieje Suchocka.
Adela Suchecka na Suchcicach h. Poraj żona Bolesława Henryka Góreckiego (s. Jana i Elżbiety z Arendtów). Ich córki: Janina za Około-Kułakiem oraz Emilia Maria Rafaela czyli s. Adela od Serca Jezusowego, która byławieloletnią asystentką Matki Elżbiety Czackiej i jedną z osób, które przyczyniły się do powstania Lasek.
Vis a vis, na przeciwnym rogu alei głównej umieszczono kolejny grobowiec, który zamienił się w porośnięty krzewami wzgórek. Wieńczy go przepiękny i świetnie zachowany neobarokowy krzyż z białego marmuru, na takiejż podstawie. Umieszczono na niej napis Bronisławie z Otockich Karnkowskiej (29 X 1825 - 27 VII 1866). Przy wejściu do rozbitej krypty tkwi zakopana częściowo marmurowa tablica poświęcona Stanisławowi Karnkowskiemu, właścicielowi dóbr Leszno († 12 II 1887) i jego żonie Jadwidze.
Ostatnim grobem, o którym należy wspomnieć, jest położony w alei głównej, blisko bramy cmentarnej ogromny grobowiec z cementu i czarnego granitu. Na jednym z granitowych słupków podtrzymujących łańcuch wyryto sygnaturę firmy kamieniarskiej, która wykonała całość założenia : B. Sypniewski, ul. Powązkowska 28, Warszawa.
Z tyłu krypty ustawiono modernistyczny pomnik z granitu. Pochowano tu: Romana Sławińskiego, właściciela majątku Leszno (l. 56, † 18 IX 1916); Jana Sławińskiego, właściciela dóbr Bedlno (10 VIII 1889 - 23 I 1968); Wandę z Hyżyckich Sławińską, primo voto Kręską (l. 32, † 28 XII 1930).
